هایپوکسی
هایپوکسی عبارت است از کاهش اکسیژن در سطح سلولی که منجر به کاهش اکسیژناسیون بافتی گردد.
بدن نسبت به هایپوکسی به وسیله افزایش تعداد و عمق تنفس واکنش نشان میدهد.
در نتیجه علائم تنگی نفس به صورت استفاده ازعضلات کمکی تنفس ، تعریق و سیانوز ظاهر میگردد .
با افزایش تلاش و تقلای تنفسی ، میزان مصرف اکسیژن نیز بیشتر شده منجر به ایجاد یک سیکل معیوب میشود که نتیجه آن خستگی و احتمالاً ایست تنفسی است .
نشانه های بالینی هایپوکسی شامل: تغییر در وضعیت ذهنی - نظیر اختلال در قضاوت (بیمار مشابه یک فرد مست است )، بیقراری ، بی توجهی به محیط ، تیرگی شعور ، خواب آلودگی شدید و کما - تنگی نفس ، افزایش خون تغییر در ضربان قلب ، آریتمی ، سیانوز ( از نشانه های دیر رس ) تعریق شدید و سردی انتهاهاست .
انواع هایپوکسی:
1.تنفس در ارتفاعات و کاهش اکسیژن تنفسی= با افزایش تهویه آلوئولی و تجویز اکسیژن برطرف میشود .
2.به دنبال رکود خون و یا کند شدن جریان خون در بعضی ازبیماریها = توسط اقداماتی نظیر اصلاح حجم مایعات ، تجویز داروهای محرک قلب و تنگ کننده عروق و احیای قلبی-ریوی قابل درمان است .